Autodestrukcja

Black Rose

czyli seriale, filmy, anime, lub cokolwiek innego, do czego lubicie wracać i na co chętnie tracicie czas. co oglądacie, gdy jest wam smutno lub gdy czujecie się szczęśliwi. czy jest jakiś film/serial/anime, które was zmotywowało lub zmieniło sposób postrzegania świata. dzielcie się wszystkim.
mnie pochłonęły seriale takie jak:
- Revenge ( całkiem nowy i wciągnął mnie niesamowicie )
- Desperate Housewives
- House
- Chirurdzy
- How I Met Your Mother
- The Big Bang Theory
- Pretty Little Liars
- L Word
- Modern Family
- niezniszczalna Ally McBeal:)
- The Simpsons

to są główne z moich ulubionych seriali. anime za dużo by pisać.
piszcie co oglądacie, chciałabym, aby temat nie był poświęcony jedynie wypisywaniu ulubionych seriali, ale także dyskutowaniu o nich i wymianie opinii.

ashley

Pozwoliłam sobie przenieść do działu "hobby", jakoś tutaj bardziej mi ten temat pasuje. Wink

Pokemon, lol! Very Happy

Ja i mój chłopak uwielbiamy oglądać wszelkiego rodzaju filmy i bajki (zwłaszcza ja kocham bajki Razz

), jakiś czas temu pojawił się jednak problem braku czasu, więc postanowiliśmy przerzucić się na jakiś serial, no i trafiło na pokemony. Uparłam się, że chcę zobaczyć odcinki nieemitowane w Polsce, no a że z tego co leciało nic już nie pamiętałam oglądamy dzielnie całość.
Choć ostatnio mamy przerwę, bo najpierw on przez miesiąc klepał nadgodziny, a bez sensu jedyne pół godziny jakie dla siebie mamy poświęcić na pokemony, a teraz ja mam sesję i też nie ma za wiele czasu na przyjemności.

Jednak ja sama staram się raczej stronić od seriali. I bynajmniej nie dlatego, że nie lubię, bo kocham seriale. Chodzi raczej właśnie o czas, jaki to pochłania, a którego ja zwyczajnie nie mam, a jak mam, to szkoda mi go na takie rzeczy jak seriale i koło się zamyka.

Kiedyś namiętnie oglądałam anime. Niby mogłabym do dziś i bardzo bym chciała, ale mój luby nie przepada (tzn. jest uparty jak osioł i nie chce sprawdzić, czy mu się to podoba Rolling Eyes

), to na drodze kompromisu brniemy przez pokemony. Co pewnie załatwi sprawę na jeszcze dłuuugo, bo w takim tempie, jak my to oglądamy starczy nam odcinków na jeszcze przynajmniej rok. Smile

A z tego, co wypisałaś to nienałogowo, ale bardzo lubiłam oglądać House'a i The Simpsons oczywiście.

Ludzie bardzo podniecają się też How I Met Your Mother, ale z drugiej strony te same osoby zachwalają też Skins i Dexter'a, a tego ostatniego widziałam fragmenty jak siostra chłopaka oglądała i nie podoba mi się strasznie...

W ogóle ostatnio miałam słabe stany lękowe w nocy i chciałam czymś zając myśli, najlepiej czymś śmiesznym i puściłam sobie... Świat Według Ludwiczka. Very Happy

Już zapomniałam, jaką zajebistością emanowała ta bajka. Oglądałam całą noc i uśmiałam się po pachy. Smile

Black Rose

Pokemony;p kiedyś oglądałam, ale wieeeki temu. ostatnio mi się zachciało do Dragoon Ball'a wrócić;p
ale z anime kocham dosłownie 'Death Note', 'Elfen Lied' i 'Ergo Proxy'. oczywiście wiele więcej z anime nigdy nie wyrosnę i próbuję wciągać w to wszystkich znajomych;)
słusznie robisz nie wciągając się w siedzenie przed serialami. ja mam ich tyle, że każdego dnia wychodzi nowy odcinek któregoś z nich, więc czasu marnuję sporo niestety.

Dexter też mi się nie podoba. z tego co mówili moi znajomi dopiero w połowie sezonu 1 robi się interesujący i zaczyna wciągać. nie miałam tyle cierpliwości. ale Skins i owszem, ale dwie pierwsze serie najbardziej, później już traci to 'coś' co mnie urzekło na początku.
How I Met Your Mother:) jeden z najlepszych jakie widziałam. trochę przeciagają już niestety, leci 7 sezon a ma być 8 i trochę na siłę to wszystko, ale wiernie obejrzę do końca i pewnie nie raz do tego bedę wracać.

a ostatnio bakcyla na Simpsony mam i się oderwać nie mogę;p

Divine

Black Rose

Revenge - jak się rozumie tematyka zemsty. wszystko dzieje się w Hamptons ( mogłam walnąć błąd), akcja kręci się wokół obrzydliwie bogatych ludzi, którzy wrobili niewinnego faceta w zamordowanie masy ludzi ( atak terrorystyczny na samolot ). facet ten został później zabity w więzieniu. jego córka natomiast była wtedy malutka, umieścili ją w poprawczaku i po 10 latach wyszła. jej ojciec zostawił jej pamiętnik ze szczegółami życia tych, którzy go wrobili ( a zamieszanych było sporo ludzi ) i ona ucząc się u wielu ciekawych ludzi wróciła do tego miasteczka pod innym imieniem i nazwiskiem i po kolei eliminuje każdego kto choćby wiedział o tej całej zasadzce, ale zeznawał przeciwko jej ojcu. nie zabija ich ( przynajmniej nie na razie ), ale doprowadza do bankructwa, wygnania itp.
proponuję dać szansę i obejrzeć. podoba mi się, bo główna bohaterka jest cholernie inteligentną, sprytną i zdyscyplinowaną suką ( sorry ale to pasuje do niej i jest w tym świetna ). to jak się zachowuje i jak wcina się do rodziny, którą chce zniszczyć Smile

nastawiona na zemstę totalną.
aaa no ja jestem zachwycona:)

Div - wyjaśnij czemu Chirurdzy ( chodzi mi o Gray's anatomy ) są jak Coelho? bo jakoś nie widzę tego;p

L word - no nie powala, ale tematyka lesbijek mi się podoba;p nie wrócę do tego nigdy, ale nie żałuję zmarnowania na to czasu.

House'a też oglądam już trochę z przymusem, ale chcę dokończyć. 8 seria mi się w ogóle nie podoba a teraz jakiś przestój, bo już dawno nie wyszedł odcinek.

IT Crowd - może zobaczę, póki co muszę do magisterki w końcu przysiąść;p ale dodałam do listy, dam znać czy mi się podoba.

i zapomniałam o Californication;p - lubię, aktor idealny do roli Hank'a Moody'ego, zapijaczony niespełniony artysta bzykający wszystko co chodzi;p ale jakoś wydawało mi się, że powinno się skończyć na 3 sezonie i nie jestem pewna czy dalsze mi się podobają. nie mam zdania w chwili obecnej.

sporo można o tych serialach pisać;p

ashley

Black Rose

ja też nie mogę się uczyć przy wlączonym czymkolwiek, zwłaszcza, że moja metoda polega na łażeniu po pokoju i tłumaczeniu samej sobie tematu, który muszę umiec.
muszę być wtedy sama, bo gadam całkiem głośno do siebie i ludzie lub cokolwiek innego mnie rozprasza.
dlatego nawet grupowe uczenie sie, które jest popularne w mojej grupie nie jest dla mnie. muszę być sama kiedy się uczę.

Ash. swoją drogą zazdroszczę Ci. bo choć zakochana w moich serialach jestem, to jednak Ty żyjesz swoim prawdziwym życiem, a ja wciąż przeżywam życie bohaterów seriali. wciąż uciekam. radość sprawia mi to dzieje się na ekranie a nie w życiu. dosyć przykre i bez sensu.
więc nie żałuj. i choć chciałabym Cię wkręcić w 'Revenge' np. to odradzam zaczynanie;p choć może jesteś bardziej odporna niż ja:)

Divine

U mnie to działa tak:
a) uczę się czegoś co mnie interesuje -> koncentruję się na tym całkowicie -> serial jak i reszta świata mi w niczym nie są w stanie przeszkodzić, zwyczajnie do mnie nie docierają
b) uczę się niemiłosiernego gówna -> oglądam serial -> wzbudzę w sobie zainteresowanie serialową akcją -> przeleję trochę tego zainteresowania na to niemiłosierne gówno -> wykorzystuję je i męczę je -> jestem zmęczona -> wracam do serialu i tak pętla:D

Muszę jednak przyznać, że gdybym się kopnęła w dupę i zrobiła sobie blokadę na seriale to uczyłabym się z jakieś 2xszybciej, fakt, ale to tylko takie teoretyzowanie, bo w praktyce pewnie też 2 razy dłużej zajmowałoby mi zebrać się do nauki itp, więc koniec końców sądzę, że tak znowu wiele czasu nie przefurmaniam.

ashley

Dragon Ball!

Widziałam w życiu dość sporo anime, od tego jednak zawsze jakoś stroniłam... Nie zachęcały mnie ilustracje napierdalających się wiecznie mięśniaków, ponadto zawsze lubiłam filmy/bajki z przekazem, no a jaki przekaz może nieść ze sobą takie przereklamowane "coś"(?).

Dałam się jednak namówić chłopakowi na obejrzenie i muszę przyznać, że cieszę się, że mu się udało.
Nie zdawałam sobie sprawy, co ominęło mnie w dzieciństwie. Jestem pod ogromnym wrażeniem fabuły. Nie spodziewałam się zobaczyć tak pięknej historii o sile płynącej z wytrwałości, o tym, że nie jesteśmy niewolnikami naszego przeznaczenia oraz o wewnętrznej ambiwalencji, nieokiełznanym potworze, który drzemie głęboko w nas i z którego istnienia możemy nie zdawać sobie sprawy mimo spustoszenia, jakie sieje. Son goku to zdecydowanie najbardziej barwna i pozytywna postać z jaką kiedykolwiek się spotkałam.
Uwielbiam także humor tej bajki - stary mistrz z podejrzanym pociągiem do młodych panieniek, młoda, genialna wynalazczyni z wybitnie wybuchowym charakterkiem, panna z rozdwojeniem jaźni o dwóch skrajnie różnych osobowościach no i przede wszystkim Songo, który zawsze w najmniej odpowiednim momencie wypali z szukaniem kibla i myślący tylko o jedzeniu nawet zaraz po tym, jak uratował świat przed zagładą i otarł się o śmierć.

Jeśli ktoś jak ja wcześniej nie widział jeszcze tego anime to z całego serca polecam.