Autodestrukcja

niusia · Dołączył: 09 Sie 2006 Posty: 130 Przeczytał: 0 tematów

Niestety ja tak mam i nie wiem dlaczego nie ma jeszcze takiego tematu na forum...

Na codzień jestem osobą niezwykle opanowaną jednak kiedy pojawiają się sytuacje które są dla mnie za ... okropne... pojawia się atak histerii... niepoczytalności... nie chcę się tu za bardzo ujawniać ale są to sytuacje tj. walenie głową o ścianę do omdlenia... walenie nogami w ścianę do siniaków... złamań... itd... kiedy się ciełam było inaczej... świadomie... spokojnie... upajanie się bólem... ból za ból... ale kiedy pojawia się histeria... zawsze kończy się poważnie...

Czy u Was jest coś takiego?

Mój terapeuta zbladł kiedy mu opowiedziałam o co chodzi... myślę że zastanawiał się nad tym czy nie posłać mnie do zakładu zamkniętego...

poszukuję wyjaśnienia i informacji na takie stany, pomożecie?

ashley

O jaaa, nie jestem z tym tutaj sama. Smile

Choć szczerze mówiąc wcale mnie to nie cieszy, bo to niestety dość kiepska sprawa.

Formalnie nie ma takiego zaburzenia jak "histeria" (choć bywa to tak określane potocznie); nazywa się to zaburzeniami dysocjacyjnymi (info, jakbyś chciała podrążyć temat w jakiejś literaturze, czy choćby w necie).

Pisałam o tym w innym temacie i pozwolę sobie przekleić:

Divine

tak mi się zdaje, że zawsze byłam doskonale świadoma każdej rany, jaką robiłam. nawet bym powiedziała, że gdy bywałam lekko odrealniona to krzywda była czymś, co sprowadzało mnie na ziemię. już sam jej zamiar, na tuż przed.

niusia · Dołączył: 09 Sie 2006 Posty: 130 Przeczytał: 0 tematów

ashley dokładnie o tomi chodzi... troszkę poczytałam na ten temat i troszkę już wiem. Jedyne co widzę pozytywnego w tym to to że wiem w jakich sytuacjach może mi się to przytarfić i ich unikam. jeśli będziecie mogli to napiszcie coś na ten temat, może komuś ta wiedza pomoże. Dla mnie jest to ważne Smile

ashley

niusia · Dołączył: 09 Sie 2006 Posty: 130 Przeczytał: 0 tematów

Właśnie o to chodzi, wewnętrzna niemoc uruchamia taki straszny mechanizm obronny, człowiek nie panuje nad sobą czuje się wręcz jak opętany... ja w sumie miałam ze 4-5 ataków takich ostrych i uratowało mnie tylko to że ktoś przy mnie był... i chociaż te osoby były 2-3 razy silniejsze ode mnie to nie mogły dać rady... uratowały mnie przed najgorszym ale nie dały rady powstrzymać całkowicie.
też często mam pianę w pysku, po ataku potrafię nawet kilka dni być nietomna... mam jednak taki komfort w tym wszystkim że czuję kiedy "to" się zbliża i potrafię nad tym zapanować na tyle żeby odwlec to w czasie nawet parę godzin tylko że wtedy nic do mnie nie dociera, jestem jak głucha ślepa itd. potem atak jest silniejszy :/ a-d mnie nie przeraża ale te ataki są istnym koszmarem... zwłaszcza że strasznie wyniszczają człowieka Sad

Nie wiem jak u Ciebie ale u mnie trwa to długo, taki atak może trwać parę godzin, nie wiem skąd w człowieku taka siła ale bywały momenty, że przez 2-3 godziny ktoś musiał mnie trzymać leżąc na mnie i wykręcając mi ręce bo przeciwnym razie byłabym w stanie się wyrwać...

ashley

Po tym poście mam pewność, że dotyczy nas ten sam problem. Jakbyś pisała o mnie.

I szczerze mówiąc trochę raźno mi na duchu ze świadomością, że jest tu ktoś, kto i to piekło rozumie; i choć żaden to powód do radości to mam nadzieję, że Tobie również jest raźniej. Smile

A powiedz mi od jak dawna miewasz te ataki?

niusia · Dołączył: 09 Sie 2006 Posty: 130 Przeczytał: 0 tematów

Owszem raźniej i to nie wiesz jak Smile

szczęście w nieszczęściu można rzec. Ataki mam od 11 lat średnio co pół roku, ostatni 3 miesiące temu... :/

Myszka · Dołączył: 11 Wrz 2006 Posty: 180 Przeczytał: 0 tematów

A patrzyłyście na to kiedykolwiek od strony religijnej ?
Właśnie atak opętania przez złego ducha tak wygląda.
Człowiek traci kontrolę nad sobą, ma wtedy nadludzką siłę, rozwala wszystko wokół, nie można mu dać rady, a potem nic nie pamięta, i czuje potworne pragnienie, i ogólne zmęczenie.

Ale nie chce tu nikogo straszyć.

Tulam ;*

niusia · Dołączył: 09 Sie 2006 Posty: 130 Przeczytał: 0 tematów

Interesujące Smile

W mojej religii nie ma akurat czegoś takiego ale gdybym była chrześcijanką to i może bym się nad tym zastanowiła Smile

jak do tej pory nie mam uczulenia na wodę święconą ani na krzyż Smile

Ale dziękuję za podejście z tej strony do tematu, przemyślę to Smile

ashley

Myszka · Dołączył: 11 Wrz 2006 Posty: 180 Przeczytał: 0 tematów

to tylko ładna medyczna nazwa. przeniesienie tego samego zjawiska i nazwanie go z kościoła do medycyny.

ashley

No niezupełnie. Wiesz, tendencja ludzi do takiego "umagiczniania" i uduchawiania zjawisk, których nie rozumieją jest, patrząc na przestrzenie wieków, dość niezaprzeczalna. To tak, jak było z chińczykami, którzy nie rozumiejąc zaćmienia słońca tłumaczyli je sobie smokiem, który je połyka (przepędzali tego smoka jakimiś bębenkami i innymi hałasami - zawsze działało, ergo: to na pewno smok, mamy dowód! Very Happy

), albo Grecy, którzy nie rozumiejąc zjawisk przyrodniczych tłumaczyli je sobie gniewem bogów itd. Kiedy nauka znalazła inne wyjaśnienia dla tych zjawisk smoki i bożki odeszły w zapomnienie.

Religia katolicka jest nieco innym przypadkiem z powodu ich naprawdę z mistrzowskim sprytem utrzymanych do dziś wpływów (nad którymi nie będę się tutaj rozwodzić, bo to nie ten temat), ale nie zmienia to faktu, że nauka wyjaśniła zjawisko opętania dość dogłębnie, ażeby demony przejmujące władzę nad człowiekiem można było odłożyć na półkę między smoki i inne zeusy.

Dziś wiemy, że nieprzeciętna siła nie jest efektem działania złych duchów, a nadmiernego wydzielania się adrenaliny (jak ktoś zacznie Cię gonić z nożem to też nagle możesz biec o wiele szybciej, niż normalnie, nie? Wink

), "mówienie obcymi językami" to nic innego jak odtwarzanie zasłyszanych, niezrozumiałych wyrażeń z pamięci itd.
Oczywiście jak w wielu przypadkach to zjawisko także nie zostało przez naukę wyjaśnione do końca, ale wiemy dość dużo aby móc z pewnością stwierdzić, że nie stoją za tym żadne nadprzyrodzone siły a tylko ludzka psychika i fizjologia, wciąż skrywające przed nami wiele tajemnic do odkrycia w przyszłości. Razz

Nazwa została taka, jaka została podejrzewam z czystego wygodnictwa. Po co wymyślać nową nazwę na coś, co ktoś już nazwał?
To dotyczy wielu używanych do dziś terminów.

Moim skromnym zdaniem to, że nie znamy (jako ludzkość) odpowiedzi na jakieś pytanie to nie powód, żeby od razu wciskać w tą poznawczą dziurę bogów, demony i inne smoki.
No ale zdaję sobie sprawę z ludzkiej głębokiej potrzeby zaspokojeń zastępczych i szanuję Twój wybór, który padł na religię. Wink

Myszka · Dołączył: 11 Wrz 2006 Posty: 180 Przeczytał: 0 tematów

Nie wiesz zupełnie o czym mówisz.
Nie zgodzę się z Tobą.

I nie będę się też sprzeczać.

ashley

Wiesz, to jest problem który mnie bezpośrednio dotyczy i bardzo dobrze wiem, o czym mówię.
Nie zrozum mnie źle, ale mówienie mi, że nie wiem, o czym mówię przez kogoś, dla kogo ten problem ma wymiar czysto teoretyczny jest trochę... nie na miejscu. Tzn. nie razi mnie to i w ogóle, ale przyznam, że nie potrafię odnieść się do tego inaczej niż z pobłażliwym uśmiechem na twarzy.

Masz prawo mieć inne zdanie. Masz tez prawo nie chcieć się sprzeczać, choć szkoda, wszak właśnie temu służą fora. Gdyby wszyscy byli tacy zgodni i się ze sobą zgadzali to zwyczajnie nie byłoby o czym rozmawiać.
Lubię się czasem posprzeczać. Smile